acım memleket kadar

yandım ki küllerimden tanırsın beni iyi bak
ben tanrının üvey evladı ben havvanın öz elçisi
alıp başımı geldim sakin
sana cehennemden selam getirdim
sana çürük elma nektarı...

öfkeli bir gündü saçlarıma değmişti kör makas
sarı bir zarfa koyup dize getirdim saç bağımı
saç bağım gık dememiştir
saç bağım kandırmıştır tanrıyı

bilirim ölüm ustalık ister alın beni içeri
aynalar boyalı gülen yüzler
silsem herkesi üç avuç kir
size öğreteceğim kar teni nasıl yakar
şu içimde çırpanan kuş neden kanatsız
buyumdan büyük korkularım var tıpkı kar kanaması
sana öğreteceğim gergefe kaç harf gizlenir
sus ve dinle ve iyi bak
acım memleket kadar
düşlerim kocaman

Sevda Zeynep Karadağ