Bir mektuba Başlarken

"Sevgili Babacığım,biz burada çok iyiyiz" 1974 yılında eğri (ve hala düzelmeyen) yazımla yazmaya başladığım mektupların giriş cümlesiydi bu. Bir süre sonra endişelenip anneme "Gülseren, çocuk sürekli böyle yazıyor, bilmediğim bir sıkıntı mı var ? " diye sormuştun.

Şimdi yine yazmaya başlasam giriş cümlelerim böyle olmaz herhalde. Sen o soğuk akşamda çekip gideli beri biz burada hiçbir zaman "çok iyi" olamadık. Son bir söz hakkı verilse kafanı kaldırıp bana "oğlum annene iyi bak" derdin, onu da başarabildim mi bilmiyorum.

Otobüs yağmurlu bir sabah Viyana'ya yaklaşırken duyduğum heyecanı (bir yıldır görüşmemiştik ya) duymak istiyorum yeniden. Sana kavuşacağım günü hasretle bekliyorum.