dün zor bir gündü...yazamadım...Cem'i satranç turnuvasına götürdüm...yenildi, yarışma kaçırdı, elendi , çok üzüldü (son yarışmayı organizasyon saçmalığı nedeniyle kaçırıp yarışamadan elendiğine özellikle...), beni de çok üzdü...Bu ülkenin saçmasapanlıklarıyla, çocuklarına kıymet vermemesiyle, öküz fenotipli eşek genotipli öğretmenleriyle ve idarecileriyle tanıştı...İki lafı üç çocuğu biraraya getiremeyen "düşük zeka sığ kültür" ün turnuva düzenlemesi beni çok yordu. Zaten son 43 yılımda beni hep bu yordu...Cem büyük ihtimalle karşılaştığı "şey" in adının "düşük zeka sığ kültür" olduğunu bilmiyordu, belki benim yaşıma geldiğinde kendisi buna daha başka bir ad verir, ama her ne idiyse o, çocuk da sevmedi, anladım.

Sevgili Cem, akarsuları dağları filan son derece güzel olan bu ülkede insan unsuru bazen haddinden fazla çirkin olabiliyor. Bu satırları okur musun bilemem, ama sen daha az karşılaşırsın bunlarla umarım.

dadal.