Bir Pazar gecesi öldün ve bir çarşamba
öğleden sonra gömdük şiirlerini
radyoda sevdiğin şarkılar,karşı tepelerde kar
şehir bırakmadı rengini,
uzun bir gride yaşıyor o günden beri
telefon edenler oldu ve sonra azaldı tüm gelip gitmeler
yılları günleri saatleri saydım önce,
vazgeçtim bir bahar günü bunlardan
şimdi o kadar zaman sonra bir başkasının
öyküsü gibi anlatılanlar
dışarıdaki kalabalığa söyleyin, bir dakika sussunlar
uykulu gözlerimle pencereden bakarak
bir kayık arıyoruz,kaç sene oldu bilmem
kış günü uzakta parlarken güneş
ıssız kalmış bir okul bahçesinde
tören yok, sessizlik var
No comments:
Post a Comment