yazamamak...yazacak konu olmadığından değil de yazılacak şeylerin artık yazılacak hali kalmamasından. bir mendil niye kanarsa, aynı sebepten bir satır yorulur, bir kelime bitkin hisseder kendini.

çocukları bir canlı bomba çocuk öldürüyor. gazeteci olsam böylece yazardım, yorumsuz. buna yapılacak yorum da sanki vahşetten rol çalmak ister gibi. çocuklar ölmesin öldürülmesin diye götümüzü yırttık, o yırtık halimizle kaldık.

biz mi daha tehlikeliyiz, bizim gibi düşünmeyenler mi bilemiyorum.biz, biz gibi düşündüğümüz için bizim gibi düşünmeyenlere hayat hakkı tanıyoruz. onlar tam da aynı nedenle bize tanımamaya kararlı.