şimdi yine geçsen o kapılardan
yirmibir yaşın güzelliğine kanarak
uyanıp uzun uykularından
bir sessiz yerinde izmir'in, unutulan
her gün yanından geçen yabancı yüzlerde

bilmezler, ben bilirim ama, hiç kimse söylemeden

ufuklara dalar gözlerin
yorgun adımlarda çamurlu toprak
isimsiz dağlarda olursun yine
bir çiçek sol elinde
bir filinta belki de