evet toplantı bitti eve geldim...onca şair yazar olsun bir mekanda, içki de içilsin, hiç arıza çıkmasın...bir acaiplik var, daha doğrusu acaipliği belleyip normale şaşırır olmuşuz.

Tutunamayanlar'ı okumaya yeniden başladım, yarım okumalarımı saymazsak ikincisi olacak bu herhalde...ilk yarımlardan birisi ortaokuldaykendi..daha ne hacıdayı, ne pala, ne bilal, ne şimşir ahmet ve sarı sedat vardı, 3-5 çocuk sadece mahalleden...yeraltında ucuza tutulmuş bir ev, uzak bir ülkede telefon bile edemeyen bir baba, sürekli birilerinin dertlerine çare olmaya çalışan bir anne...o zamanlar da yalnızdım ama farkında değildim...babama karşı tam ne hissettiğimi de hatırlmıyorum şimdi, özlediğimi ya belli etmiyor ya da zihnin eldeğmez köşelerine fırlatıyordum...şimdilerde buralarda olmayan anneannem sebepsiz ağlamalarımı ya da susup odama kapanmalarımı hep böyle yorumlardı:" babasını özledi, söyleyemiyor...

işte şimdi söylüyorum...duyan var mı ki acaba?

gece sakin, bu gece de hükümet darbesi olmayacak, anlaşıldı...