umarım gelip geçici birşeydir, son derece boktan bir gün yaşıyorum...evde herşey patladı sanki bir süredir yük fazla geliyordu,kime söylesem burun kıvırıyor, "yağmur yağacak" diyorum dinletemiyorum, hasta olduğunu ancak ölünce kabul ettiren adam gibiyim...muhakkak ölmek, dönülmez noktaya gelmek mi lazım, dönülmezin kıyısından döndüm bir kere ama zor oldu, gidiyorduk okkanın altına hep beraber...

Bu sabah ilk kez bilerek isteyerek Cem'i servisine bindirmedim,ceza veriyorum ona...Bu gidişle çok kötü bir iletişim gelişlecek aramızda...
ama işte iyi değil küslüğe yabancılığa, sevgisizliğe gidecek bu yol..."ilgilenme bir süre" dediler bana, ben böyle yapamam ki...kabul edemiyorum, çocuğum başarılı olsun istiyorum, dışarıdaki yarış çok acımasız, ben çevremdekilerin duyarsızlıklarının da büyük yardımıyla erken yarış dışı kaldım, sürünüyorum...3 kuruş para için haketmediğim ve istemediğim işleir yapıp duruyorum...onca eğitim ve birikim sadece sabahları metroda kitap okumaya yarıyor...uzun sürmez umarım, birşeyler yolunda gitmiyor...