giderim zorunluyum yabancı bir ülkeye
telefonun ucunda, yazanlar yokuşundan öte
kuğulu parkı kıvrıldığında otobüslerde
boşaltılmış bir evin camlarından uzatarak başını
ve kalem kutularında uyku minderlerinin
ağlanarak uyunan gündüz güneşliğinde
anar beni açar bir parantez olarak
e.g.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment